Begeleiding

In mijn praktijk “Innerlijke Veerkracht” begeleid ik mensen met vragen over rouw, trauma, zingeving en identiteit. Rouw is het innerlijke proces dat op gang komt door verlies van betekenisvolle mensen, relaties en dingen. Rouw gaat over een bron van pijn waar je ook hechting, liefde en plezier aan hebt ervaren. Het gaat om gemis en verlangen. Verliezen van iets wat je dierbaar is maakt dat we plots stilgezet worden en geconfronteerd worden met hoe daarmee te zijn. Rouw hoort bij het leven en is een gezonde uiting na verlies. Als mens zijn we toegerust met het gereedschap om te rouwen, om eigen vorm te geven aan rouw en herstel. Naast het universele karakter van rouw, heeft iedereen nog een individuele reactie op verlies, dat is gezond. De mate van rouw wordt door zoveel factoren beïnvloed, de aard en de intensiteit van de (vertrouwens)band is er één van. Omstandigheden kunnen rouw gecompliceerd maken. Vooral als we geen toegang krijgen tot ons vermogen om er al of niet betekenis aan te kunnen geven. We kijken samen wat er nodig is om het gezonde rouwproces weer op gang te krijgen en je hart weer kan smelten en verbinden ondanks alle kwetsbaarheid. We gaan samen op zoek naar betekenis: welke betekenis geef je aan het treuren om een geliefde? Het is vanuit die betekenis dat er zich rituelen kunnen ontwikkelen. Rouwrituelen zijn vormgegeven liefde. Rouw is de achterkant van liefde.

Trauma betekent letterlijk verwonding.
Een psychische verwonding ontstaat door iets wat je is overkomen wat overweldigend was en waar hulpbronnen ontbraken om de gevoelens van hulpeloosheid, angst, woede en pijn te ervaren en te releasen. Als het verwerkingsproces stagneert dan schakelen we over op overlevingspatronen die de verbinding met onszelf, de ander en de wereld vervormen. Deze overlevingsstrategieën hebben als doel ons weg te houden van de pijn, maar kosten enorm veel energie en vertroebelen onze blik op de werkelijkheid en ons gevoel van veiligheid. Je zou kunnen zeggen dat onverwerkt trauma een gestolde reactie in ons lijf en zenuwstelsel is op een gebeurtenis van toen & daar, die ons nog steeds in het hier & nu bepaalt. Of iets voor iemand traumatisch is, hangt niet af van de gebeurtenis an sich, maar van hoe iemand iets heeft ervaren en hoe iemand erin werd opgevangen.Stephan Porges noemt trauma een chronische verstoring van verbondenheid.

Ik werk eclectisch dwz dat ik gebruik maak van allerlei verschillende methodieken (zie onderaan) waardoor ik vragen heel divers kan aanvliegen. Oa ook middels psychoeducatie over rouw en trauma – kennis kan functioneren als een houvast – en het in beeld brengen van jouw verhaal onderzoeken we jouw levensvragen. Het leren reguleren van je zenuwstelsel (polyvagaal) krijgt hierbij ook aandacht. Het zenuwstelsel is je vervoermiddel dat je door het leven navigeert. Jij bent de bestuurder, dus is het handig om te weten hoe jouw zenuwstelsel werkt, om zo weer meer regie te krijgen over je leven. Steeds weer is mijn focus te onderzoeken waarom je op dit moment vastloopt in het leven, welke patronen eraan ten grondslag liggen en hoe we dit gezond kunnen vertalen naar de toekomst. Daarin neem ik oa mee de manier waarop je jong gehecht bent. Onze hechtingsstijl is namelijk van invloed op de wijze waarop we met latere (verlies)ervaringen en tegenslagen omgaan. De manier waarop we hebben geleerd te verbinden is van invloed op onze veerkracht, welke we nodig om terug te kunnen buigen na een storm. Doel is om weer toegang te krijgen tot eigen mogelijkheden en je verbonden te voelen met eigen wijsheid, levensvreugde en innerlijke veerkracht.

Speciale aandacht besteed ik aan hoe je traumatische ervaringen die al jong hebben plaats gevonden en waarvan geen mentale, maar wel een lijfelijke opslag is, toch een plek kunt geven zonder opnieuw gedisreguleerd te raken. Een belangrijk instrument hierbij is IOPT/IZR ook wel het opstellen van het verlangen genoemd, waarbij je afgesplitste delen van jezelf ontmoet en weer leert integreren. Deze methode is in staat is om mild en tegelijkertijd ongenadig precies te spiegelen wat jouw van binnenuit beweegt. Het brengt je naar de kern. Wat het werken met deze methode zo bijzonder maakt verwoorden mensen als volgt: ‘De grote precisie’, ‘ruimte voor mijn eigen tempo’, ‘het openleggen van een laag waar ik niet eerder geweest ben’, ‘het onthullen van mijn blinde vlek’, ‘het is zo afgestemd, waardoor ik met compassie naar mezelf en mijn omstandigheden kan blijven kijken’.